Émile De Wildeman (1866-1947)

Émile De Wildeman behaalde zijn diploma in de farmacie aan de “Université libre de Bruxelles” in 1887, maar hij was in feite sterk geïnteresseerd in natuurlijke historie. Zijn latere doctoraat in de Natuurwetenschappen, behaald in 1892 aan dezelfde universiteit onder supervisie van Léo Errera, was gebaseerd op een dissertatie over celdeling.

Hij volbracht een carrière van 40 jaar (1891-1931) aan de “Jardin botanique de l’Etat” in Brussel. Hij was de derde directeur (1912-1931) en is vooral bekend door zijn taxonomische werk aan de talrijke botanische collecties uit de Vrijstaat Congo (later Belgisch Congo) die in de Tuin waren gedeponeerd.

Hij stelde dus als eerste een catalogus samen van de vaatplanten van centraal Afrika. Daarvan werden duizenden soorten door hemzelf benoemd en beschreven: een zoekopdracht met “Author = De Wild.” in the International Plant Names Index levert 4344 resultaten op. Maar De Wildeman bestudeerde ook de Belgische flora en de bomen rondom de Straat van Magellaan, verzameld tijdens de expeditie van de Belgica. Hij was een ervaren algoloog en geïnteresseerd in plantengeografie, medicinale planten en economische plantkunde.  

In een uitgebreid literatuuroverzicht over het begrip 'soort' beargumenteerde hij dat de "Jordaniaanse" definitie nuttig was om een eerste overzicht te maken van de botanische diversiteit van de tropen. Hoewel hij daardoor bij de zogenaamde 'splitters' hoort, wordt een groot aantal van de Afrikaanse soorten die hij beschreef vandaag de dag nog altijd geaccepteerd.

De Émile De Wildeman-prijs

Met een donatie van 50.000 Belgische franken aan de Koninklijke Belgische Botanische Vereniging in 1951 legde zijn dochter Simone De Wildeman de basis voor een prijs ter herinnering aan haar vader.

De prijs wordt toegekend voor werk van hoge kwaliteit in het domein van de Afrikaanse tropische plantkunde. In eerste instantie ging de prijs afwisselend naar werk in de systematiek of fytogeografie het ene jaar en in de morfologie, ecologie of fysiologie het jaar erna, maar tegenwoordig wordt de prijs elke drie jaar uitgereikt.

Tekst: Elmar Robbrecht

De volgende personen ontvingen de prijs in de afgelopen jaren: